ANG BARKADA!!! (by Precious Hearts Bromances)

Nang matapos na ang klase nang Biyernes, sabay naming pinuntahan ni Warren si Luis sa katabing klase nito. As usual, matagal talagang magpalabas si Mrs. Cantiao. Buti na lang at hindi namin siya naging last period. Chine-check kasi muna niya ang notebook ng mga bata kung nakatapos ang mga itong kumopya. Pagmabilis ka, makakauwi ka kaagad. E tila mabagal magsulat si Luis. Minsan nga nagpapasulat pa siya sa calssmate niyang tapos na dahil sa sobrang bagal niya. Nang lumapit sakin si Den-Den, “Kevin, may assignment tayo sa math a...” paalala nito saakin. “Ay oo nga pala... Sige salamat. Tingnan ko na lang kung makakadaan ako,” sagot ko naman. Umalis na si Den-Den at agad namang tumngin sakin si Warren na tila may gustong sabihin. “Ano naman yun Kevin? May nangyari na ba sa inyo non? Hahahaha. Ikaw ha... Laging lumalapit sayo si Den-Den a,” pang-aasar ni Warren. “Sira, siya yung nagpakopya sakin nung maaga akong pumasok nung wala kang assignment. Bago kasi ako kaya pinaalalahanan niya ko kalimutan ko na daw lahat wag lang yung assignment sa math, tapos ikaw pala walang assignment. Hahaha. Saka malapit lang pala bahay non satin?” Napakamot naman ng ulo si Warren, sabay sabing “Ay oo, sa kanto lang nakatira yun e. Pakopyahin mo na lang din ako pagmeron kang assignment ha.” Nang biglang dumaan naman si Emman, Jep at Vincent. “Ano? Saan tayo mamaya?” tanong ni Emman. “Bawal na samin e, pinagalitan ako nung isang Linggo, kaya medyo palamigin muna natin yung puwesto saamin” dagdag ni Emman. “Kina Vincent na lang, bawal din samin e,” mabilis na sagot ni Jep. “Lalong hindi pwede samin, may bisita kaya kami, dumating kasi si Mang Joe,” wika naman ni Vincent sabay iling. “Gago! Tatay mo yon! Hahahaha. Kina Luis na lang, tanungin natin,” si Warren habang sinesenyasan si Luis na dalian. Nagpapasulat lang pala si Luis. Kaya naman mabilis na natapos na rin. “Sa inyo daw tayo mamaya,” agad na pambungad ni Emman kay Luis. “Siraulo! Bawal samin, nandon yung mga kaklase ng pinsan ko,” sagot ni Luis. “Edi maganda may chicks! Sige na doon na tayo, tapos pakilala mo ko. Hehehe,” singit ni Vincent. “Hahaha. Ulol ka... Bawal malibog don, kina Kevin na lang tayo,” sagot naman ni Luis. Nagulat ako sa pagkakabanggit ng pangalan ko. Bigla akong nag-isip ng dahilan, pero walang pumapasok sa isip ko. Napapangiti lang ako habang sila naman ay puro kantyaw sakin na pumayag na daw ako. “Sige na nga... mamayang alas-sais na lang, may meeting pa sa Dance Club diba?” tanong ko naman kay Luis. Laking tuwa naman ng magkakaibigan ng napapayag nila ako. “Magdadala ba ko ng iinumin naten?” tanong ni Vincent. “Wag na! May tindahan sila Kevin... Hahaha,” pabirong sagot ni Warren. “Ahahaha... Sira! Basta bayaran niyo. Ehehehe,” sabi ko naman. Pasado alas-sais na hindi pa rin tapos ang botohan sa Dance Club. Ngunit huling posisyon na. Kelangan nila ng P.R.O. Ni-nominate ako ni Luis. Shit! Anu ba yan. Ayoko pa naman ng dagdag na responsibilidad. Pero wala na rin akong nagawa nang manalo ako. Gusto ko sanang puntahan si Luis para kotongan. Sa wakas, nakumpleto na rin ang mga officers: Si Kirby pa rin ang presidente. Bise-Presidente na si Luis, matapos ko siyang pagtripan na inominate, kalaban si Cara. Pero dahil na rin siguro sa pangangantyaw ko, nakisali rin ang iba kaya siya na rin ang ibinoto. Secretary naman si Cara. Treasurer naman si Joshua. Mukha kasing magaling sa math at mukha pang mayaman, wala kaming poproblemahin sa pondo. Auditor si Lester at ako naman ang PRO. Ibinigay naman ni Kirby ang pagiging facilitator ng modern dance class kay Luis. Fourth year na daw kasi siya kaya medyo magbabawas siya ng tungkulin sa club. Si Cara pa rin ang facilitator ng dance sport at si Ollan pa rin sa girl group. Ikinagulat naman ng lahat ang pagbigay ni Kirby ng Folk Dance class kay Tracy, isa sa mga kasabayan kong mag audition at kaklase ni Joshua na 1st year lang din. Although wala namang tumutol Maski seniors nga ni Tracy sa klase, masaya para sa kanya. Miyembro kasi ito noon pa ng Dance Guild sa Teatro Marikina na nagfofocus sa interpretative dance at folk dance. Kumpleto na ang lahat, nagmamadali naman akong hinatak ni Luis dahil limang minuto na lang mag-aalas siyete na. Paglabas mo sa gym, naroon na ang basketball court kung saan nandon mag-isang naglalaro si Warren. Tinawag ni Luis ito at sinenyasan na tumigil na. Kanina pa pala natapos ang try-out nila. “Ano maraming sumali?” tanong ni Luis habang si Kevin ay nagpunta sa locker room. “Masmadami ngayong first year pa lang,” pasigaw na sagot ni Warren na tila nagtatagal na sa Locker room. “Mukhang active ang batch ng mga first year ngayon a. Sa Dance club din, may mga officer na first year pa lang e, si Johua saka si Tracy, di ba?” sagot ni Luis habang tinutungo ang locker room para hulihin kung ano ang ginagawa ni Warren. “HOOOY! Anong ginagawa mo jan? Antagal mo na a... Akala namin nagmimilagro ka na jan e. Ehehehe...” panggulat ni Luis. Nagsho-shower pala ang loko. “Alas-siyete na, nagshower ka pa jan, anu bang sinabi mo kina Emman? Hindi naman nila alam kina Kevin” dagdag ni Luis. “Sinabihan ko naman sila na maghintay na lang sa tapat ng bahay namin, kita mong pawisan ako kakabasket ball e, saka bakit naman ako magjajakol, sino naman pagjajakulan ko... Hahahaha...” sagot naman ni Warren. “Edi ako! Alam ko namang matagal mo nang pinagpapantasyahan tong katawan ko e. Ehehehe...” biro ni Luis sabay taas ng t-shirt nito paharap kay Warren. “Gago ka talaga. Hahahaha!” sabay wisik ng tubig kay Luis. Agad namang nagtakbuhan ang dalawa nang nagsimula na si Warren sa idea na basain sila. Kanina pa nag-aantay si Den-Den sa labas ng bahay nila. Inaabangan niya marahil na dumaan ako. Plano nitong pakopyahin ako sa kanila at isagawa ang balak, tutal wala siyang kasama sa bahay. Nakita niya sina Emman, Jep at Vincent. Sinundan niya ng tingin ang mga gwapong lalaking ito. Nagpapansin, ngunit hindi siya pinansin. Dumere-deretso sila at natanaw niya na kina Warren pumunta ang mga ito. Makalipas ang labing-limang minuto, natanaw na niya ako na walang kasama at nakita ko naman siyang kumakaway. Ito na ang pagkakataon ni Den-Den. “Kevin!” si Den-Den. “Meron na kong assignment. Gusto mong kopyahin muna dito samin, tutal ayan naman na yung bag mo e... Tiyak perfect ka na naman dito,” si Den-Den habang hawak-hawak ang assignment notebook. Biglang akbay naman si Luis sa akin at dumating na rin si Warren. “Hoy... Sino ba kausap mo dyan?” singit ni Luis. Nagulat si Den-Den, at nagblush... Totoo ba ito? Tatlong gwapong nilalang sa harapan niya. “Ah-e.. Si Den-Den. Hehehe. Kaklase namin ni Warren, hihiram sana ako ng notebook niya,” nahihiyang sabi ko. “Hahaha. Aminin mo na lang kasi na mangongopya ka lang ng assignment kay Den-Den... Hahahaha. Den pwede ako rin?” singit ni Warren. “A-eh, sige... Walang problema. Halikayo, pasok muna kayo,” paanyaya ni Den-Den sa tatlo. “Sige na Kevin, kopyahin mo muna, puntahan lang namin sina Emman. Baka nandun na yon. Bilisan mo lang ha,” wika ni Warren. Pumasok na ako at kinuha ang notebook sa bag ko. Lingid sa kaalaman ko ang balak niya. Tahimik lang siya nung una at napapangiti lang ito sa tuwing inuulit-ulit ko ang pagpapasalamat. Sa isip-isip ni Den-Den, ito na ang oras para isagawa ang kanyang plano na kanina pa niya pinag-isipan. Nag-offer siya ng iced tea. Kunyari nabunggo siya sa gilid ng mesa kaya natapon yung iced tea sa parteng balikat at bisig ko. Basa ang manggas at gilid ng t-shirt ko. Hindi naman magkamayaw sa paghingi ng tawad si Den-Den. Kumuha ng tuwalya at pinunasan ako. Binigyan ko naman ng ngiti si Den-Den at sinabing ok lang at ako na ang magpupunas, nakakahiya naman sa kaniya. Ramdam ko na ang lagkit ng t-shirt ko, ngunit hindi ko ramdam ang balak ni Den-Den. Plano niya siguro ito upang tanggalin ko ang tshirt ko. “Medyo malagkit na yung t-shirt ko, baka pwedeng makahiram muna, ibabalik ko na lang sayo mamaya,” sabi ko kay Den-Den, na hindi nag-atubiling sumagot ng “Sige ba, walang problema. Tara sa taas.” Agad niyang kinuha ang kamay ko at sinabayan ko siyang umakyat. Pumunta kami sa kwarto niya at tinanggal ko na ang t-shirt ko. Nagulat ako nang nasa harapan ko na siya. Pinilit niyang kunin ang t-shirt ko at sinabing lalabhan na lang daw niya. Hindi na sana ako papayag dahil nakakahiya, pero wala na akong nagawa dahil nasa kanya na iyon. Titig na titig si Den-Den sa kahubdan ko. Tila naglalaway siya lalo na nang makita ang magandang katawan at makinis na kutis ko. Gustong gusto niya na sanang hawakan nang ipaalala ko kung nasaan na yung t-shirt na ipapahiram nito saakin. Nasa harap kami ng orocan cabinet niya. Umupo siya at namili ng t-shirt na ipapahiram sa akin. Nakita kong plain black tshirt ang kinuha niya. Habang nakaupo, nilingon niya ako at magtatanong sana kung ok lang ba yung nakuha niyang tshirt, ngunit hindi siya nakapagsalita nang tumambad sa mukha niya at kaharap na niya ang aking burat. Nahiya ako dahil wala akong intensyon sa nangyaring iyon kaya napaatras ako. Ngunit mukhang di na nakapagpigil si Den-Den nang biglang hipuin nya ang umbok ko. Naramdaman ko ang ganitong pakiramdam nung kasama ko si Kirby sa CR. May plano rin palang ganito si Den-Den. Tinapik ko ng mahina ang kamay ni Den-Den, ngumiti sa kanya, at humingi ng pasensya nang sabihin kong hindi ako pumapatol. “Pasensya na hindi ko kasi napigilan sarili ko, alam mo kasi... A-eh nahihiya man akong sabihin, pero kasi... g-gusto k-kita...” nahihiyang sabi ni Den-Den. Ayaw na niyang ituloy ang plano niya. Hindi nya pala kaya. Inabot niya ang t-shirt sa akin, at agad na akong nagsuot nito. Ibabalik niya na lang din daw yung t-shirt ko kapag sinauli ko na yung t-shirt niya. Kaya naman bumaba na kami. Hindi pa rin siya makaget-over sa pagso-sorry kahit ilang beses ko nang sinabing ok lang. Yun nga lang medyo awkward dahil umamin siya sakin na may gusto siya sakin. Minsan naman nagbibiro siya habang nagsosorry. “Sorry talaga sa pagkakahawak ko jan sa napakalaki mong titi... Ehehehehe,” si Den-Den. Ngiti lang ang sinasagot ko sa kanya habang mabilis kong tinatapos ang pagkopya hanggang marinig ko na mukhang seryoso na siya sa sinasabi. “Gusto ko sanang makita man lang yung burat mo. Promise hindi ko hahawakan. Sige na please... Titingnan ko na lang talaga. Naintriga ako sa lakie e. Ehehehe,” pamimilit ni Den-Den. Natapos na ko at sinagot ko siya na hindi talaga ako pumapatol. Makulit naman siya sa pagsabi na wala siyang gagawin kundi sisilipin lang niya at titingnan. No touch ika nga niya. Magpapaalam na ako sa kanya, at sobrang nagpasalamat ako sa tulong niya. Malungkot naman siya. Naisip ko na ring pagbigyan na siya sa hiling nito. Tutal titingnan lang naman niya. Binuksan ko ang pantalon ko at binaba ito ng konti. Hindi na naman siya nakapagpigil nang makita ang brief ko. Nagulat ako nang siya ang magbaba nito. Nakita niya ang halos isang dangkal kong ari. Mataba ito kahit hindi pa naninigas. Sigurado na nga siya na malaki nga talaga ang akin. Sa pangigigil niya, sinakal niya ang katawan ng aking ari at jinakol-jakol ito. Medyo tumatagal na siya sa pagkakahawak, kaya itinaas ko na ang brief at pantalon ko. Malamang nag-aantay na sila sakin kaya nagmadali akong umalis. Pagkatalikod ko, narinig ko ang pagsara ng gate. May tao? May nakakita kaya samin? Shit! Ayoko nang ganitong pakiramdam. Kinakabahan nako. Nagpasalamat na ko at nagmadaling umalis. Nakita ko si Jep sa malapit na tindahan, tila hinihingal. Pinuntahan ko. “Uy tol, saan ka galing? Kanina ka pa namin hinihintay,” Nakita ko siyang bumibili ng yosi. “A-eh, sa bahay ng kaklase namin, kumopya muna ako ng assignment. Ehehehe. Tara na,” inakbayan ko naman si Jep na hingal na hingal pa rin. Si Jep kaya ang nakakita sa akin kina Den-Den. Hindi siguro. Baka guni-guni ko lang yong kanina. Masyado akong nagf-freak out sa utak ko, mamaya wala naman pala talaga. Hehehe. Sana nga wala talaga. Narating na namin ang aming bahay. Nagandahan naman sila sa bahay naming may tatlong palapag. Pundar ito mula sa padala ni Papa noong nabubuhay pa siya. Hindi lang nila alam, galing pala sa masama ang perang ginastos dito. O malamang alam ni Warren pero hindi niya na lang pinapansin. Akala ko magagalit si mama dahi pasado alas-siyete na ko umuwi tapos may kasama pa kong mga barkada. Agad namang magalang na nagsibati ang mga kaibigan ko nang makita ang mama ko. “O andyan ka na pala. Aba mukhang may mga kaibigan ka na agad anak a... Mabuti naman, kumain na ba kayo, halina kayo dito’t mag-dinner muna kayo... Eloisa kumain ka na din at ayan na ang kuya mo. Kanina ka pa hinihintay ni Eloisa, gusto daw niyang sabay kayo kumain,” wika ng nanay niya habang karga-karga ko na si Eloisa. Nagpuntahan naman kami sa dining room at pinaupo ko na sila sa mesa. Nakahain na pala si mama. Cute na cute sila kay Eloisa. Siyempre sanay na rin ako sa sinasabi nilang kamukha ko daw ito. Nang matapos kami, dumating muli si mama. “Sige iwan nyo na lang dyan yung kinainan niyo, dun na kayo sa rooftop,” wika ni mama habang bitbit ang ilang bote ng Tanduay Ice. Bakas naman sa mukha nila Warren ang napakalaking mga ngiti. Sabay-sabay rin sila sa pagpapasalamat at tinawag pa nilang tita ang mama ko. Likas na mabait si mama. Simula nang mawala si Papa lubos-lubos na ang pagpaparamdam ni mama ng pagmamahal saamin ni Eloisa. Ginagawa talaga ni mama ito sa mga kaibigan kong inuuwi dito. Sabi niya kasi, masmabuti na raw na kilala niya ang mga kinakaibigan ko at dito kami sa bahay nag-iinuman kesa magpunta kami sa bar at pagewang-gewang na lumakad papauwi at baka mapag-tripan pa kami ng mga siga. Isa pa, dapat daw minsan-minsan lang ito. Pinapunta ko na si Eloisa kay mama. Dinala ang binigay ni mamang mga inumin at chichiriya at umakyat sa rooftop. “Wow! Ang ganda dito a. Sarap tambayan. Hehehe... Palagi ko ngang nakikita dito mga kaklase mo noon, hindi ko alam na ganito pala kaganda dito,” manghang sabi ni Warren. “Hindi ba kayo close ni Warren at ngayon ka lang nakaakyat dito?” taka naman ni Emman. “Hindi kasi palakaibigan to dito e. Hindi pa palalabas, hindi nga niyan kilala mga kapit-bahay niya dito e, pero naririnig ko na pangalan niya lalo na sa mga chicks. Ehehehe,” sagot ni Warren. “Ehehehe. Bad trip nga e, simula nang dumagdag satin si Kevin, yung mga chicks ko puro siya na ang pinagtatatanong, ayun bine-break ko sila. Hahahaha. Biro lang tol hindi ako bad trip sayo a. Ehehehe,” si Vincent habang binubuksan na ang unang bote ng Tanduay Ice niya. Halos nakakadalawang bote na rin ang bawat isa nang bumaba ako para kunin na ang Emperador Light. Ito na ang tunay na laban, sa isip-isip ko. Hehehe. Nagtimpla rin ako ng iced tea. Pag-akyat ko tuwang-tuwa sila sa dala ko. “Buti na lang naisip nyong dito tayo kina Kevin. Ahehehe. Ang cool ng mama niya, kakaingget. Dito na lang tayo tuwing Friday,” si Emman nang alalayan niya ang dala-dala ko at tulungan ako. “Hahahaha. Kung pwede, e yung mga kaibigan niya dito bihirang-bihira magganito e,” wika ni Warren. “Oo nga nakakhiya naman sa kabaitan ni tita kung aabusuhin natin, ayaw mo lang na sa inyo na tayo e... Ehehehe,” kantyaw naman ni Vincent. “Sige sa susunod na Friday kina Emman tayo. Hahahaha,” nagtawanan ang magkakaibigan sa sinabing ito ni Jep. “Pak you ka! Ahahaha...” sagot naman ni Emman. Nang lampas na sa kalahati ang naiinom nila, medyo kung saan-saan na napunta ang usapan. Bumaba ulit ako at nagpaalam sa kanila na kukuha lang ako ng pulutan. Sumabay na rin si Jep sakin at nagtanong kung saan ang CR. Kaya naman sinabi ko na samahan na lang ako sa baba dahil may CR din naman dun, kahit na alam kong may CR sa third floor. Nang matapos na siya tinulungan niya ko sa bitbit ko at sabay na kaming umakyat. “Tol, peram naman muna ng short, nabasa kasi nung nag-CR ako e,” sabi ni Jep. Agad naman kaming dumiretso muna sa kwarto ko. Binuksan ko ang ilaw, at nakita kong basa nga ang kanang laylayan ng short nito. Ni-lock niya ang pinto at nagtanggal ng short. Naka-brief na lang siya. “Wala akong gaanong mga mahabang short, puro boxers lang short ko e, ok lang?” tanong ko sa kanya. Pero nagulat ako nang hipuin niya ang burat ko. “Nakita ko kayo ni Den-Den. Jinajakol niya titi mo. Ehehehe” sabi ni Jep habang hinihimas nito ang nakaumbok sa pantalon ko. “A-eehh, mali ka nang iniisip... Wala lang yun,” pagtatanggol ko sa sarili sabay tawa at alis ng kamay niya sa harapan ko. “Nakita ko kaya lahat. Kung pano mo hubarin yung sarili mong pantalon at ipahawak sa kanya... Wag ka mag-alala your secret is safe with me... Kung sabay tayong gagawa ng isa pang secret. Ehehehe...” si Jep habang tinatanggal na ang pagkakabutones ng pants ko. Shit! Hindi ako makakatanggi. May lalaki na yatang makakauna na sakin.. Wala pa naman akong planong magpaganon. Bahala na! Hinayaan ko lang ang ginagawa ni Jep. “Bilisan mo lang ha, saka hanggang hipo lang a...” sabi ko naman Ngumiti lang siya at sumagot na bibilisan lang daw niya. Kaya naman agad na ibinaba ni Jep ang pantalon at brief ko. Ibinaba niya rin yung kanya para jakulin niya. Naisip rin ni Jep na mukhang matagal na silang wala kaya balak niyang bilisan lang ito. Gusto pa sana muna niyang romansahin ang katawan ko kaya lang maghihinala na ang mga kasama namin sa taas. Kaya laking gulat ko nang isubo niya ang malambot kong ari na halos limang pulgada pa lang. “Walang ganyanan tol, jakulin mo na lang,” sabi ko sa kanya at pilit kong nilalayo ang mukha niya ngunit nakayakap siya sa puwet ko. “Masmabilis pag ganito,” si Jep sabay balik ulit sa pagchupa sakin. Putang ina. Ganito pala ang pakiramdam ng machupa. Hindi kasi ako chinuchupa ng mga babaeng nakakasex ko sa dati kong paaralan. Maaarte. Kadiri daw kung isusubo nila ang burat ko. Kaya naman first time kong machupa. Fuck. Lalaki pa nakauna sakin. Mainit ang buga ng hininga nya. Ang sarap talaga. Habang nasa loob ng bunganga niya ang ari ko, nilalaro niya ang ulo nito ng kanyang dila. “Aaaahhh.. Shit! Tol! Ganito pala ang pakiramdam...” wala na kong magawa kundi umungol. Hindi ko na rin naiisip na itigil pa ito kahit nung una ayaw ko talaga. Huminto naman si Jep. Tumayo siya at bumulong sakin. “Tol! Ikaw naman. Try mo din. Chupain mo naman yung akin,” bulong ni Jep. “Tol! Hindi ako bakla e. Sensya na, tara na akyat na tayo,” sagot ko naman habang itaas ko na sana yung brief ko. “Hindi pa tayo nagpapalabas, mahirap mabitin tol, ” sabi ni Jep habang lumuhod ulit at sinimulan na naman akong chupain sabay jakol sa sarili. “Aaaah... Shit! Tol, bilisan na natin, kanina pa tayo wala... Ooohhh.. Saraaaahhhp.. Sige paaah,” hindi ko namalayan na ako na pala ang gumagalaw ng burat ko sa bunganga niya. Naduduwal naman si Jep, ngunit hindi niya ininda. Masmasarap na ang pagchupa niya ngayon. Para bang hinihigop na niya ang titi ko na tila straw. “Aaaaa... Malapit na ko,” nang subukan kong tanggalin ang titi ko sa bibig niya. Pero pinigilan niya ako. Balak ba niyang kumain ng tamod? “Tol! Lalabassssaaan na koohhh... Aaaahhh... D-di ko na maaapipigil... Shit!” ungol ko. Nagsalita siya habang chinuchupa ako. Naintindihan ko naman ang gusto niyang sabihin na iputok ko daw sa loob ng bibig niya. Seryoso ba to? “AAAAHHH... Etohh naaah!!!” sabay pulandit ng tamod ko. Kung hindi ako nagkakamali, walong beses. Pilit nang lumalabas ang tamod ko sa bibig niya ngunit panay pa rin siya sa paglunok. Nakakadiring tingnan pero nalilibugan na rin ako sa ginagawa niya. Lalo pa nang himurin niya ang pumapatak pang tamod sa titi ko. “Andame tol! Ilang buwan na yan? Ehehehe,” tanong ni Jep sakin. “Ehehehe... Tara na! Akayat na tayo,” awkward na sagot ko ngunit mukhang hindi pa siya nakakapagpalabas. Abala pa rin siya sa pagjajakol habang himas-himas pa rin ang malambot ko nang ari. “Sensya na tol, hindi ko talaga kayang gawin e,” sabi ko sa kanya. “Gusto mo ako na lang magjakol sayo? Hindi ko talaga kayang chumu-” naputol ang aking sinasabi nang kunin niya ang kamay ko at inilagay sa titi niya. Napansin kong nasa limang pulgada lang ang burat niya. Pero mataba ito. “Antigas tol! Ehehehe,” biro ko sa kanya. “Tol! Bakla ka pala?” tanong ko sa kanya habang sya naman ay napangiti lang habang umuungol. “AAAHHH... Lalabasan nakooooh!” balak ko pa sanang tanggaling ang kamay ko dahil baka mapatakan ng kadiring tamod niya, ngunit bigla na lang umagos ang malapot niyang katas. “Shit tol! Kadiri.... Ehehehe,” pagbibiro ko sa kanya. Kinuha niya ang kamay ko, sabay pinunasan ng short niyang nabasa kanina sa CR. “Akala ko, kakainin mo pa rin sarili mong tamod e... Ehehehe,” pagbibiro ko ulit sa kanya. “Pasensya na tol a... Silahis kasi talaga ako, pero ayokong malaman niyo kasi for sure lalayuan nila ako... Hindi ko lang talaga napigilan ang sarili ko, kasi akala ko pumapatol ka at gusto mo rin to. Lalo na nang makita ko kayo ni Den-Den,” pagpapaliwanang ni Jep. “A-eh... Yun ba, wala naman talaga akong balak gawin yon kaya lang pinakopya niya kasi ako ng assignment sa math,” sagot ko naman. “sabi niya titingnan niya lang daw, pumayag naman ako... Pero nagulat na lang ako nang hawakan niya to kaya, ayun... Pero wala na kaming ginawa pang iba...” dagdag ko pa. “Alam ko naman... Pasensya na tol ulit ha, siya nga pala san na nga pala yung hinihiram kong short? Baka kanina pa sila nag-aantay don,” sagot ni Jep. Shit! Eto na ata ang pinaka-worst day ko. Pumatol ako sa lalaki. Pero hindi ko naman maitatanggi na sobrang nasarapan ako sa chupa niya. Aaaargh... Ano ba tong iniisip ko? Bakit ako nasarapan? Dapat nasusuka ako ngayon diba?! Lalaki sa lalaki?! Nagbalik din sa isip ko ang ginawa namin ni Kirby sa CR. Oo nga’t walang gaanong nangyari kundi sandaling romansahan lang. Pero sa lalaki din iyon. Ano bang nangyayari sakin? Ano bang mundo tong pinasok ko? Lumipat lang naman ako ng paaralan a? Sa dati kong school, nagkaroon din ng pagkakataon na yayain ako ng isang bakla, pero nabugbog ko ata yun. E bakit ngayon hindi ko sila binubugbog? Pagka-akyat namin nakita ko silang halos maubos na yung naiwang Empe Lights. Medyo may tama na rin siguro sila, kaya hindi na rin nila nakuha pang magtaka sa tagal ng pagkawala namin. Makalipas ang ilang minuto, nagulat ako nang umakyat si mama. “ O anak mag-aalas nuwebe na, sabihin mo na lang sa kanila na magtext na lang sila sa kanila na dito na sila matutulog. Baka hindi na makauwi yang mga yan...” alala ni mama. “Warren ikaw, diyan lang naman bahay mo, kaya pwede ka nang umuwi, hinahanap ka na sa inyo,” dagdag pa ni mama habang nililigpit na ang pinag-inuman namin. “Ay tita, uuwi na po pala ako, Kevin, mga tol, uwi na ko,” paalam naman ni Jep. Mukhang hindi naman ito nalasing. Hindi naman kasi kami masyadong nakainom dahil pag-akyat namin ubos na yung alak. “A-eh... Sige... Hatid na kita,” sabi ko naman. “Oy! Magtext na daw kayo sa inyo kung dito kayo matutulog, Warren tara na, sabay ka na...” sabi ko naman kina Emman, Vincent at Luis. “Sige tol, pagbaba mo pakipaalam na lang din ako samin na matutulog na lang ako dito. Ehehehehe... Joke lang, tutulungan ko na lang muna si tita dito,” sagot naman ni Warren. Nang bumaba na kami, pagkakataon ko na para kausapin si Jep. “A-eh tol, pwede bang makiusap sayo?” paunang tanong ko kay Jep. “Alam ko na... Walang makakaalam nito... Pasensya ka na ulit ha. Magtiwala ka... Walang makakaalam talaga,” sabi naman ni Jep. “Ehehehe. Salamat tol! Sige ingat ka...” nang matapos ang halos dalawampung minutong pag-aantay ng tricycle sa wakas, may dumaan na rin, agad naman niya itong pinara. “Sa uulitin ulit tol... Ehehehe”, sabi ni Jep sabay kindat pagkatapos ay sumakay na siya sa tricycle. Anong ibig sabihin non? Pwede pa naming ulitin yon? Shit! Hindi na ko papayag. Pero pano kung i-black mail niya ko. Fuck! Ano ba tong pinasok ko? Biglang may tumapik sa balikat ko. Si Warren. “Sige tol uwi na ko. Yung mga ka-brad natin sa taas tila bagsak na. Ehehehe... Kaw na bahala,” si Warren na hinatid ko na hanggang sa kanila. Pagkabalik ko sa bahay, “Doon ko na sila pinaderetso sa guest room. Mukhang nahimasmasan na,” si mama. Sanay na siyang ginagawa ito. Gawain niya rin ito sa mga dati kong kabarkada sa dati naming school. Kaya naman hindi pinagagalitan yung mga iyon kahit nag-oovernight dito. Kasi alaga naman sila ni mama. Pag-akyat ko sa guest room, “Antagal mo naman, san ka galing...? Ambait talaga ng mama mo”, sabi ni Emman, “Pinunasan pa kami ng bimpo saka tinimplahan ng hot chocolate,” sabi naman ni Luis. “Hinatid ko si Jep, antagal ng tricycle e... Tapos hinatid ko pa si Warren sa kanila, mukhang ok na kayo a.. Nasaan si Vincent?” tanong ko naman. “Naliligo na...” sabi naman ni Luis. Mukhang nakaligo na rin ang mga ito. Biglang pasok ni mama. “Pangdalawahan lang yang kama, yung isa sa inyo dun mo na lang patulugin sa kwarto mo,” sabi sakin ni mama. “Tita, ok lang pong magsiksikan kami dito, nakakahiya naman po...” mabilis na sagot ni Luis. “O kaya kung gusto niyo ipaglatag ko na lang kayo jan sa sahig ng kutson para magkakasama kayo?” tanong naman ng mama ko sa kanila. “Masmabuti pa po iyon tita, dito na lang kami sa sahig tapos si Kevin sa kama...” si Emman. “O sige, sandali at kunin ko lang yung kutson at mga unan,” sabay alis si mama. “Ayos talaga dito no?” sabi naman ni Vincent matapos niyang maligo. “Ang sosyal ng shower. Ehehehe,” dagdag pa nito. Nang maayos na ng mama niya ang lahat, nahiga na rin sila. Magkatabi si Luis at ako sa kama, samantalang sa sahig naman na nilagyan ni mamang kutson para malambot sina Emman at Vincent. Bagama’t nakahiga na, nagkukuwentuhan pa rin sila. “Wala pa naman pala kayong planong matulog, dapat nagstay muna tayo sa rooftop. Ehehehe,” sabi ko sa kanila. “Nakakahiya kasi sa mama mo e, masyadong maalalahanin kahit ngayon pa lang niya kami nakita,” sabi naman ni Luis. “Ganon lang talaga yan si mama,” sagot ko naman. “A-eeh, tol, wag mo sanang mamasamain yung itatanong ko ha...” pautal na sabi ni Emman. “Bakit ka nga pala, lumipat sa public school? E ang yaman-yaman niyo nga e... Ehehehe” tanong ni Emman. “A-eeehh, hindi naman kami mayaman. Kung tutuusin nga paubos na yung pera namin sa bangko, yang tindahan na lang ni mama ang pinagkakakitaan namin ngayon... matapos yung insidente na yon...” sagot ko naman, habang tahimik silang nakikinig. “Anong nangyari tol?” tanong muli ni Emman. Matagal akong natahimik. “Pasensya na tol a, kung ayaw mong pag-usapan ok lang... Luis ibang topic naman jan o. Ehehehe,” si Emman. Agad naman akong nagkuwento. “Nung pinanganak si Eloisa, sakitin siya, kaya walang nagawa si Papa kundi magtrabaho sa Dubai kahit ayaw nito kaming iwan. Mahal kasi ang lingguhang pagpapaospital ni Eloisa e. Kaya lang, noong isang taon lang, nabalitaan namin na naaksidente siya doon...” hindi ko namalayan na nahuhulog na ang mga luha sa mata ko. Hindi ko kasi matanggap ang totoo, kaya yan ang kuwentong pilit kong ginawa noon sa tuwing tatanungin ako ng mga tao tungkol sa nangyari. Pero hindi na ko nasasaktan sa ginawa ni papa. Nasasaktan ako sa pagkamatay niya. Mahal na mahal ko pa rin siya. Pero malamang alam ni Warren ang totoo. Baka pag nakuwento nila ito kay Warren, baka sabihin nito ang totoo. Bahala na. Ke nag-Dubai o nangholdap, basta ang mahalaga, parehas lang ang motibo. At ito ay para kay Eloisa. Napansin naman nila ang pag-iyak ko. “Tol, pasensya na hindi namin alam,” si Luis. Ikinagulat ko ang pagyakap sakin nito sabay tapik sa likod ko. “Okey lang yan, tol... Nandito lang kami handang damayan ka sa lahat ng oras...” dagdag naman ni Vincent. “Oo nga, mga tunay mo kaming mga kaibigan, tandaan mo yan...” si Emman na bumangon na rin upang sumali sa group hug. “Hehehe. Tama na nga yan mukha na tayong baliw. Siyempre ok na ko no... Ehehehe,” sabay punas ng luha ngunit humihikbi pa rin ako. “Salamat mga tol...” Salamat talaga...